Oud en nieuw 2018/2019, ik was 32 weken zwanger en kreeg een gek gevoel. Krampjes.. moest ik naar de WC? Nope.. echt niet? Nope.. Mijn zus bleef me vragen hoe het met me ging. “Ja, zo raar, iedere keer als ik zit en weer opsta lijk ik wel in mijn broek te plassen en de krampjes houden ook aan” Mijn zus wist het meteen:

"Eh neehee! Je verliest vruchtwater, bel de verloskundige, ik kom er nu aan.” En jahoor, ze had gelijk, scheurtje in mijn vliezen en 1cm ontsluiting.

Damn, die had ik niet verwacht. Zo nuchter als ik ben, denk ik altijd dat , dit soort dingen mij nooit zullen overkomen. Om een lang verhaal kort te maken, ben ik uiteindelijk met 33 weken zwangerschap bevallen van een prematuur kindje.

 

Mijn knappe zoon, 1629 gram,..  oh zo klein. Ik geef toe, ik had geen idee wat me te wachten stond met een couveusekindje. De tijd dat mijn kindje op de Neonatologie lag, was zo’n emotionele rollercoaster. Er gebeurde van alles en af en toe stond ik van de zijlijn te kijken en hoopte ik te begrijpen wat de kinderartsen doen. Daarnaast liep ik ook nog een tegen onbegrip aan. Onbegrip van mijn omgeving. Velen begrepen niet hoe zwaar die tijd voor mij was. Men dacht oh je kind is geboren,.. Leuk! Geniet ervan! En ja tuurlijk genoot ik van ieder moment dat ik hem vast kon houden etc, maar nee ik kon  er niet van genieten zoals iedereen dat dacht ... zoals ik het voor me zag. Het was een spanningsvolle tijd, maar het is goed gekomen. Yeyy mijn kleine sterke vent heeft zich er doorheen geslagen en mocht na een maand mee naar huis. Inmiddels is hij alweer bijna 1,5 jaar! Ren ik al achter hem aan en spelen we regelmatig kiekeboe. Probeer ik al stiekem Kika (speen) te verstoppen en geniet ik van de knuffels die hij me geeft (met kusjes is hij te gierig).

Hier haal ik mijn motivatie uit. Hij is mijn trots en ik wil dat hij ook trots op mij is. Want laten we eerlijk zijn mama’s, alle clichés zijn toch waar? Verliefd op je eigen kind, je kind is het allermooiste en de allerliefste. En zo hoort het ook. Haal er je kracht uit en je motivatie ! 

 

Ohja, en die mooie meisjes op de webshop? Jup, ook mijn trots. Mijn lieve, knappe nichtjes. 3 lieve nichtjes die tante willen helpen, zo ontzettend lief en dankbaar. 3? Jup, de jongste is 10 weken ouder dan mijn zoontje (zij zijn de photo- en videobombers haha).

 

Mijn eerste blog. Wie zit er achter nerdieskids. Het is niet zozeer een blog geworden over wie ik ben, wel over mijn motivatie voor deze webshop. De motivatie om je dromen na te jagen.. “a goal without a plan is only a dream”. 


Lieve mama's, we hebben allemaal een verhaal, maar we zijn allemaal supermama's!

 

Liefs!

#teamnerdies